Katechizm Kościoła Katolickiego wyjaśnia nam czym jest "świętych obcowanie", które co niedzielę wyznajemy podczas odmawiania "Wierzę w Boga Ojca ...". Kościół jest komunią świętych, tzn. że istnieje w Kościele wspólnota dóbr: "Jedność Ducha Świętego, który Nim (Kościołem) kieruje, sprawia, że wszystko to, co Kościół posiada jest wspólne tym, którzy do niego należą". Na wszystko, co posiada prawdziwy chrześcijanin, winien patrzeć on jak na dobro, które ma wspólne z innymi. Powinien być zawsze gotowy i chętny, by przyjść z pomocą najbardziej potrzebującym, gdyż jest tylko zarządcą dóbr Pana.
Uczniowie w pierwszej wspólnocie w Jerozolimie "trwali w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i modlitwach" (Dz 2,42). To zdanie pokazuje nam, że oprócz dóbr materialnych we wspólnocie dokonuje się również wymiana dóbr duchowych: wiary, sakramentów, charyzmatów, czyli specjalnych łask, udzielanych wiernym przez Ducha Świątego w celu budowania Kościoła oraz miłości.
Wierzymy, że łączność nas - pielgrzymów z braćmi, którzy zasnęli w pokoju Chrystusa, nigdy nie ustaje, lecz umacnia się dzięki wzajemnemu udzielaniu sobie dóbr duchowych. Mieszkańcy nieba nieustannie wstawiają się za nami u Ojca, a Kościól pielgrzymujący na ziemi od początków chrześcijaństwa czcił pamięć zmarłych. Ponadto, kierując się słowami Pisma Świętego: "święta i zbawienną jest myślą modlić się za umarłych, aby zostali uwolnieni od grzechów" (2Mch 12,46), Kościól ofiarowywał za nich modlitwy.
Nasza modlitwa za zmarłych nie tylko może im pomóc, ale także sprawia, że staje się skuteczne ich wstawiennictwo za nami.
"Wszyscy, którzy jesteśmy dziećmi Bożymi i stanowimy jedną rodzinę w Chrystusie, gdy łączymy się ze sobą we wzajemnej miłości i w jednej chwale Trójcy Przenajświętszej, odpowiadamy najgłębszemu powołaniu Kościoła" (konst. lumen gentium, 51).
